Mga Latin na Oracion – Gaano ito Katotoo?

May ibang samahang pang-espirituwal na gumagamit ng wikang Latin; sa larangan ng panggagamot at pangdepensa laban sa sakit, gutom, lason, masamang espiritu, guerra at marami pang iba. Kung uunawain natin ang wikang Latin, maihahalintulad natin ito sa wikang Filipino na kung saan sa ating bansa ay may wikang ilokano, cebuano, waray, zambal at marami pang iba. Sa wikang Latin naman ay mayroong Hebrew Latin, Greek Latin, Aramaic Latin, Arabic Latin, Spanish Latin, American Latin, Revised Aramaic Latin Ang mga nabanggit na Latin ay ipinagkaloob ng Diyos sa lahat ng naging Tagapagligtas at Sugo ng Niya tulad ni Noe, Moises, Abraham, Haring David, Jesu-Cristo at marami pang iba; ito ang mga wikang ginamit nila sa paggawa ng mga imposibleng bagay; ito ay masasabi nating Tagong Karunungan ng Diyos na ipinagkaloob sa kanila.

Marami ang nagsasabi na mag-iingat at umiwas daw sa mag taong gumagamit ng Latin, ito daw ay galing sa demonyo. Ang mga taong nagsasabi ng ganitong bagay ay nagpapakita lang ng kamangmangan sa Kasulatan! Kung sasaliksikin natin ang Kasulatan mula sa Aklat ng Genesis hanggang sa Aklat ng Pahayag, walang binabanggit ang mga propeta na ang Latin ay galing sa demonyo bagkus pinapahayag pa ng mga propeta na mismong ang Sugo ng Diyos ay gumagamit ng Latin para mapagaling ang sakit at sa wikang Latin nakikipag-usap siya sa Diyos. Kung gugunitain natin ang panunukso ni Satanas kay Jesu-Cristo nang matapos mag-ayuno si Cristo sa loob ng apatnapung araw, ito’y mababasa natin sa Mateo 4:1-11. Mapapansin natin na wala namang naisulat na si Satanas ay gumamit ng Latin laban kay Jesu-Cristo bagkus kung aalamin natin ang tagong karunungan, si Cristo pa mismo ang nagsalita ng Latin upang tumigil at lumayas si Satanas.

Sa Marcos 16:16-18 binabanggit na ang mabautismuhan at sumasampalataya ay magsasalita ng ibang wika, ganito ang pagkakasulat: “Ang sumasampalataya at mabautismuhan ay maliligtas. Ngunit ang hindi sumasampalataya ay parurusahan. Ang mga sumasampalataya ay magtataglay ng ganitong tanda ng kapangyarihan: sa pangalan ko’y magpapalayas sila ng mga demonyo at magsasalita ng ibang wika, sila’y hindi maaano dumampot man ng ahas o uminom ng lason at gagaling ang mga maysakit na mapatungan ng kanilang mga kamay.”  Maitatanong natin sa ating sarili kung anong uri kaya na WiKA ang sasalitain ng sumasampalataya at mabautismuhan. Dagdag pa sa Sofonias 3:9 may binabanggit na babaguhin ng Diyos ang salita ng tao at bibigyan ng dilang malinis; “Oo, sa panahong iyon babaguhin ko ang pananalita ng mga tao, at bibigyan ko sila ng dilang malinis, upang silang lahat ay tumawag sa pangalan ni Yahweh at buong pagkakaisang maglingkod sa kanya”. Maitatanong natin sa ating sarili kung ano kayang uri ng salita ang ipagkakaloob ng Diyos sa tao. Dagdag pa sa Isaias 28:11-13 ay may ituturong wika si Yahweh sa kanyang bayan;“Kaya naman nagsasalita si Yahweh sa bayang ito sa pamamagitan ng mga banyagang iba ang wika. Ganito ang kanilang sasabihin: ‘Narito ang tunay na kapahingahan para sa mga napapagal.’ Ngunit hindi nila ito pinakinggan. Kaya ang pagtuturo ni Yahweh ay ‘Isa-isang letra, isa-isang linya at isa-isang aralin.”

Sa Pahayag 14:3, may binabanggit na ‘awit’ na aawitin ng 144,000 na hinirang ng Diyos at ayon pa dito na walang makaunawa sa awit na ito maliban sa 144,000 na hinirang ng Diyos; “Sila’y umaawit ng isang bagong awit sa harap ng trono, at ng apat na nilalang na buhay, at ng dalawampu’t apat na matatanda. Walang makaunawa sa awit na yaon kundi ang 144,000 na tinubos sa sanlibutan.”  Dagdag pa sa Isaias 42:10,  may binabanggit na isang bagong awit ang iaalay kay Yahweh; “Isang bagong awit na ukol kay Yahweh ay inyong awitin, ang buong daigdig sa kanya ay magpuri. Yaong mga tao na nangaglalayag ay purihin siya. Purihin siya sa lahat ng nilalang sa karagatan at ang bansa sa baybaying dagat, magpuri sa kanya ”.  Kung uunawain natin ang nakasulat sa mga nabanggit na talata; ang awit ay binubuo ng mga salita o wika. Sa Pahayag 14:3; binabanggit na tanging ang 144,000 na hinirang ng Diyos lamang ang nakakaunawa ng kanilang awit samakatuwid ang mga hinirang na ito ay may sariling lengguwahe na sila lamang ang nakakaunawa. Kaya’t maitatanong natin sa ating sarili kung ano kayang uri ng lengguwahe ang sasalitain ng mga hinirang na ito.

Ang Banal na Kasulatan mismo ay nagpapatunay na si Jesu-Cristo mismo ay gumagamit ng ibang wika na nagtataglay ng kapangyarihan; upang mangyari ang kanyang kagustuhan na masasabi nating mga kababalaghan. Sa aklat ni Mateo; may binabanggit dito noong nakabayubay si Cristo sa krus, si Cristo’y nasalita ng kakaibang wika:“ELOI ELOI LAMA SABACTHANI”  at ito’y mababasa sa Mateo 27:46. Noong kapanahunan ni Jesu-Cristo bilang Sugo at Tagapagligtas; ang Diyos ay nagpakilala sa kanya sa pangalang ELOI at ang wikang itinuro ng Diyos sa kanya ay Aramaic Latin; ito ang susi na nagtataglay ng kapangyarihan upang si Jesus ay makagawa ng kababalaghan. Sa Marcos 5:41-43, binabanggit dito ang isang kababalaghan na ginawa ni Cristo; kung saan siya ay bumuhay ng isang patay na babae. Ganito ang pagkakasulat:  “⁴¹ Hinawakan niya ang kamay ng bata at sinabi sa kaniya: “TALITHA KUMI!”  Ang ibig sabihin nito ay: Dalagita, sinasabi ko sa iyo: Bumangon ka. ⁴² Agad na bumangon ang dalagita at lumakad. Siya ay labindalawang taong gulang na. Lubhang namangha ang mga tao. ⁴³ Mahigpit na ipinagbilin ni Jesus sa kanila na huwag itong ipaalam kahit kanino. Sinabi rin niya na bigyan nila ng makakain ang dalagita.” Sa talatang nabanggit mapapansin natin na mismong si Jesu-Cristo ay gumamit ng Divine Words na TALITHA KUMI upang bumuhay ng patay. Dagdag pa sa Marcos 7:33-34 si Jesu-Cristo ay gumamit muli ng isang Divine Word na EFFATA noong pagalingin niya ang isang pipi’t bingi. “Inilayo muna ni Jesus sa karamihan ang lalaki, at isinuot ang kanyang mga daliri sa mga tainga nito. Pagkatapos, lumura si Jesus at ipinahid ito sa dila ng pipi. Tumingala si Jesus sa langit at nagbuntong-hininga. Pagkatapos, iniutos niya sa tainga ng lalaki, “EFFATA!”, na ang ibig sabihi’y, “Bumukas ka!”

“Sa pasimula pa’y naroon na ang Salita. Kasama ng Diyos ang Salita at ang Salita ay Diyos. Kasama na siya ng Diyos sa pasimula pa” –Juan 1:1-2. Sa pasimula pa, noong hindi pa nagkakatawang tao ang Salita, ang Salita na ito ay Wika na binubuo ng mga letra. Sa talatang ito, mapapatunayan natin na ang salita (wika) ay nagtataglay ng kapangyariyahan. Huwag tayong magtaka kung bakit lahat ng sinugo ng Diyos ay gumagamit ng Wika o Divine Words upang makagawa ng mga bagay na hindi kayang gawin ng isang ordinaryong tao lamang.