Ang Limang Tanda ng Kapangyarihan

“Ang sumasampalataya at mabautismuhan ay maliligtas. Ngunit ang hindi sumasampalataya ay parurusahan. Ang mga sumasampalataya ay magtataglay ng ganitong tanda ng kapangyarihan: sa pangalan ko’y magpapalayas sila ng mga demonyo at magsasalita ng ibang wika, sila’y hindi maaano dumampot man ng ahas o uminom ng lason at gagaling ang mga maysakit na mapatungan ng kanilang mga kamay.” - Marcos 16:16-18

Ang sulat na ito ni San Marcos na mababasa natin sa Marcos 16:16-18 ay isang hamon sa lahat ng mga kristiyanong nagsasabing sila ay sumasamplataya sa Diyos at umaakong nasa kanila daw ang kaligtasang ipinangako ni Jesu-Cristo. Ang sulat na ito pilit na iniiwasan ng napakaraming sekta ng relihiyong kristiyanismo. Ito’y iniwasan nila dahil sa kakulangan sa kaalaman at ang mga tanda ng kapangyarihan ay hindi nila kayang ituro o ipagkaloob sa mga taong kanilang nasasakupan.

Tanungin natin ang ating sarili; “Ako ba’y sumasampalataya sa Diyos? Ako ba’y nabautismuhan?” Malamang ang isasagot mo sa mga katanungang ito ay “OO”. Kung ikaw ay tunay na sumasampalataya sa Diyos at nabautismuhan; ikinagagalak kong ikaw ay isa sa mga ililigtas ng Panginoon. SUBALIT ayon sa sulat ni San Marcos na ang tunay na sumasampalataya at nabautismuhan ay DAPAT magtaglay ng limang tanda ng kapangyarihan at ito ay ang  magpapalayas ng mga demonyo at magsasalita ng ibang wika, hindi maaano dumampot man ng ahas o uminom ng lason at gagaling ang mga maysakit na mapatungan ng kanilang mga kamay. Ngayon ako naman po ang magtatanong sa iyo; ang limang tanda ba ng kapangyarihan ay taglay mo?

Paano ba makakamtan ang tunay na pananampalataya? “Sapagkat sinasabi sa Kasulatan, ‘Maliligtas ang lahat ng tumatawag sa pangalan ng Panginoon.’ Ngunit paanong tatawagan ng mga tao ang hindi nila sinasampalatayanan? Paano sila mananampalataya kung wala pa silang napapakinggan tungkol sa kanya? Paano naman silang makakapakinig kung walang nangangaral? At paanong makapangangaral ang sinuman kung hindi siya isinusugo? Ayon sa nasusulat: ‘O kay inam na makitang dumarating ang mga nagdadala ng mabuting balita!’”  - Roma 10:13-15. Dagdag pa sa 2 Pedro 3:16 ganito naman ang pagkakasulat: “Sa lahat ng sulat niya tungkol sa paksang ito, ganito ang lagi niyang paalaala. May ilang bahagi sa kanyang liham na mahirap unawain, at binibigyan ng maling kahulugan ng mga mangmang at mahihina. Ganyan din ang kanilang ginawa sa ibang Kasulatan, anupat ipinahahamak nila ang kanilang sarili.”  Dagdag pa sa 2 Pedro 1:20-21; ganito naman ang pagkakasulat:  “Higit sa lahat, tandaan ninyo na walang makapagpapaliwanag ng alinmang hula sa Kasulatan sa bisa ng kanyang sariling kakayahan sapagkat hindi nagbuhat sa kalooban ng tao ang hula ng mga propeta. Ito’y galing sa Diyos at ipinapahayag ng mga taong kinasihan ng Espiritu Santo.”  Kung uunawain natin ang mga nakasulat sa nabanggit na mga talata; maliwanag na ang pangangaral ay hindi maaaring gampanan ng isang tao na gugustuhin niya lamang. Kinakailangan siya ay sinugo at kinasihan ng Espiritu Santo.

Noong kapanahunan ni Jesu-Cristo, naimulat na sa mga tao ang paraan ng pananampalataya sa pamumuno ng mga pariseo at mga saserdote. Ang Lumang Tipan na sinulat ni Moses at mga propeta ang naging gabay ng pananampalataya. Ito ang mga karunungang na ipinapahayag ng mga pariseo at saserdote. Ang mga pariseo at saserdote ay nangangaral sa tao; subalit sinugo nga ba sila ng Diyos para mangaral? Kung tunay nga silang sinugo ng Diyos para mangaral dapat kinilala nila si Jesus bilang Cristo at Sugo ng Diyos; at hindi nila dapat ipinako sa krus. Nakalulungkot isipin at unawain na mismong ang relihiyon noon ang siyang nagpahirap at nagpapako kay Jesu-Cristo.

Dapat nating suriing mabuti ang mga taong nangangaral sa atin dahil baka katulad sila ng mga pariseo at saserdote na magmumulat sa atin tungo sa maling pananampalataya sa Diyos. Si Jesu-Cristo mismo ay nagbabala sa atin na tayo’y mag-ingat sa mga taong nagdadala ng kaniyang pangalan; ibig sabihin nito’y mga taong nangangaral. Sa aklat ni San Mateo, mayroong binabanggit si Jesu-Cristo na mga palatandaan ng kaniyang muling pagparito. Isa sa mga palatandaan ay mababasa  sa Mateo 24:4-5 at ganito ang pagkakasulat: “Mag-ingat kayo na huwag kayong mailigaw ninuman! Sapagkat maraming paririto sa aking pangalan at magsasabi; ‘AKO ANG MESIYAS’ at marami silang maililigaw.” Dagdag sa pa dito ay mababasa natin sa Mateo 7:22-23; ganito ang pagkakasulat:“Pagdating ng huling araw, marami ang magsasabi sa akin: ‘ ‘Panginoon, nangaral po kami at nagpalayas ng mga demonyo, at gumawa ng mga kababalaghan sa inyong pangalan!’ At sasabihin ko sa kanila, ‘Kailanma’y hindi ko kayo nakilala. Lumayo kayo sa akin, mga mapaggawa ng masama’.”

Ano ang bautismong magbibigay ng kaligtasan? Halos lahat ng sekta ng relihiyong kristiyanismo ay nagsasagawa ng pagbabautismo. Ito ay napakahalaga sa lahat ng tao na naniniwala sa Diyos tungo sa kaligtasan. Kung sasaliksikin natin ang Banal na Kasulatan; matutunghayan natin na marami palang uri o klase ng bautismo. Dagdag pa dito; ang pagbabautismo ay hindi maaaring gampanan ninuman maliban na siya ay inutusan ng Diyos na magbautismo. Ayon kay Juan Bautista, siya’y sinugo upang magbautismo; “Hindi ko siya lubos na nakikilala noon, ngunit ang nagsugo sa akin upang magbautismo sa tubig ang nagsabi sa akin. Makikita mo ang Espiritu na bababa at mananatili sa isang tao – siya ang magbabautismo sa pamamagitan ng Espiritu Santo.” – Juan 1:33.Maliwanag sa mga talatang nabanggit na mismong ang Diyos na Makapangyarihan sa lahat ay nakipag-usap at nag-utos kay Juan na magbautismo sa tubig. Sa madaling salita si Juan lamang ang tanging binigyan ng karapatan na gampanan ang ganitong gawain. Sa panahon natin ngayon, maraming tao na may katungkulan sa relihiyon ang nagsasagawa ng ganitong pagbabautismo; kaya’t maitatanong natin sa kanila kung sino ang nagsugo sa kanila para magbautismo sa tubig. Nakausap ba nila ang Diyos at nag-utos sa kanila na magbautismo sa tubig katulad nang pakikipag-usap ng Diyos kay Juan?

Sa Aklat ni Mateo ay may binabanggit si Jesu-Cristo na isang uri ng bautismo; “Kaya, humayo kayo at gawin ninyong alagad ko ang lahat ng bansa. Bautismuhan ninyo sila sa ngalan ng Ama at ng Anak at ng Espiritu Santo.”  - Mateo 28:19. Isa pa sa uri ng bautismo ay ang bautismo sa ngalan ng Ama, Anak, at Espiritu Santo. Maliwanag sa talatang nabanggit na tanging ang labing dalawang apostol lamang ang binigyan ng karapatan ni Jesu-Cristo na magbautismo sa ngalan ng Ama, Anak, at Espiritu Santo.

Sa panahon natin ngayon, kakaiba ang mga bautismong ating masasaksihan sa bawat sekta ng kristiyanismo. Makikita natin sa kanila ang isang tao ay bubuhusan o ilulubog sa tubig sabay bigkas ‘ikaw:__________ ay binabautismuhan ko sa ngalan ng Ama, ng Anak, at ng Espiritu Santo’ o kaya’y ganito naman ang kanilang binabanggit: ‘ikaw:__________ ay binabautismuhan ko sa ngalan ni Jesu-Cristo.’ Kung uunawain natin ang Kasulatan; maliwanag na sila’y nagsasagawa panibagong URI NG BAUTISMO na masasabi nating kumbinasyon ng dalawang uri ng bautismo na nakasaad sa Kasulatan; maliwanag din na sila’y lumalabag sa Kasulatan sapagkat ito’y hindi utos ng Diyos at sila’y hindi sinugo ng Diyos upang magsagawa ng isang pagbabautismo.

Isa pang uri ng bautismo ay ang bautismo sa Espiritu Santo at sa Apoy. Ito ay nakasulat sa Mateo 3:11-12;“Binabautismuhan ko kayo sa tubig bilang tanda ng pagsisisi ninyo’t pagtalikod sa inyong mga kasalanan; ngunit ang dumarating na kasunod ko ang magbabautismo sa inyo sa Espiritu Santo at sa Apoy. Siya’y makapangyarihan kaysa sa akin, hindi ako karapat-dapat kahit tagadala ng kanyang panyapak. Hawak niya ang kalaykay upang alisin dayami. Titipunin niya sa kamalig ang trigo, ngunit ang ipa’y susunugin sa apoy na di mamamatay kailanman.” – Mateo 3:11-12, Lucas 3:16-17.  Ang bautismong ito ay may tanda ng pagliligtas at ayon pa kay Juan Bautista na tanging ang Kordero lamang ang siyang may karapatan na magsagawa nito. Kung sasaliksikin natin ang Kasulatan mula sa Aklat ni Mateo hanggang sa Aklat ng Pahayag; walang binabanggit na may nagbautismo sa Espiritu Santo at sa Apoy noong kapanahunan ni Jesu-Cristo. Mismong ang Aklat ni Juan ay nagpapatunay nito; may binabanggit dito na si Jesu-Cristo ay hindi nagbabautismo kundi ang kanyang mga apostol lamang;“Ngunit ang totoo’y hindi si Jesus ang nagbabautismo, kundi ang kanyang mga alagad.” – Juan 4:2.  Ang talatang ito ay nagpapatunay lang na walang naganap na pagbabautismo sa Espiritu Santo at sa Apoy noong panahon ni Jesu-Cristo; nangangahulugan lang na ang katuparan nito ay sa muling pagparito ng Kordero. At pagdating ng Kordero, mayroon siyang mga taong babautismuhan sa Espiritu Santo at sa Apoy. At ang mga taong ito ay siyang ililigtas ng Diyos at magtataglay ng limang tanda ng kapangyarihan. Sila’y matatawag na mga Hinirang ng Diyos.

Kung babasahin natin ang nakasulat sa Lucas 12:50; mayroong sinasabi si Jesu-Cristo na mayroon pang isang baustimo na dapat siyang tanggapin at siya’y nababagabag hangga’t hindi niya ito natatanggap; “May isang bautismo pa na dapat kong tanggapin, at nababagabag ako hangga’t hindi natutupad ito!” – Lucas 12:50.Kung sasaliksikin natin ang Kasulatan, iisang bautismo lang ang tinanggap ni Jesu-Cristo at ito ay Bautismo sa Tubig. Maitatanong natin sa ating sarili kung ano kayang uri ng bautismo ang dapat pang tanggapin ni Jesu-Cristo. Kung aalamin natin ang mga uri ng bautismo na naitala sa Kasulatan, hindi natin masasabing Bautismo sa Tubig ang isa pang bautismo na dapat tanggapin ni Cristo sapagkat ito’y tinanggap na niya sa pamamagitan ni Juan Bautista. Hindi rin maaaring Bautismo sa ngalan ng Ama, ng Anak, at ng Espiritu Santo sapagkat mismong si Cristo ang nag-utos nito sa kanyang mga apostol upang gawing alagad niya ang mga tao. Ang panghuling bautismo na naitala sa Kasulatan ay ang Bautismo sa Espiritu Santo at sa Apoy; at walang pag-aalinlangan na ito ang isa pang bautismo na dapat tanggapin ni Jesu-Cristo na tinutukoy sa Lucas 12:50. Sa madaling salita may isa pang tao na susuguin ang Diyos na magsasagawa ng Bautismo sa Espiritu Santo at sa Apoy; na siyang ibabautismo kay Jesu-Cristo at sa mga taong ililigtas ng Diyos.

Ayon pa kay Jesu-Cristo; siya ay may susuguin na isa pang Patnubay na siyang magsasabi ng lahat ng gusto niyang iparating sa atin; ito ay mababasa natin sa Juan 14:16 at ganito naman ang pagkakasulat: “Dadalangin ako sa Ama at kayo’y bibigyan niya ng isa pang Patnubay na magiging kasama ninyo magpakailanman.”  At sa Juan 16:7-8 ay ganito naman ang pagkakasulat: “Ngunit dapat ninyong malaman ang katotohanan: ang pag-alis ko’y para sa ikabubuti ninyo, sapagkat hindi paparito sa inyo ang Patnubay kung hindi ako aalis. Ngunit kung umalis ako, susuguin ko siya sa inyo. Pagdating niya ay kanyang patutunayan sa mga tao sa sanlibutan na mali ang pagkakakilala nila sa kasalanan, at ipakikilala niya kung ano ang matuwid at kung ano ang kahatulan.”  Dagdag pa sa Juan 16:12-13 ay ganito naman ang binabanggit; “Marami pa akong sasabihin sa inyo, ngunit hindi pa ninyo kayang unawain ngayon. Pagdating ng Espiritu ng Katotohanan tutulungan niya kayo upang maunawaan ninyo ang buong katotohanan, sapagkat magsasalita siya hindi sa ganang kanyang sarili. Sasabihin niya sa inyo ang kanyang narinig at ipapahayag ang mga bagay na darating.”

Sa madaling salita ang Patnubay na susuguin ni Jesu-Cristo; ang tanging may karapatan na magbautismo sa pamamagitan ng Espiritu Santo at Apoy. Ito ang bautismong dapat pang tanggapin ni Jesu-Cristo. At ito rin ang bautismong dapat natin makamtan upang makamtan natin ang limang tanda ng kapangyarihan at tunay na kaligtasan. Sa Lucas 12:32 ay ganito ang sinabi ni Jesu-Crito:  “Huwag kayong matakot munting kawan sapagkat ikinalulugod ng inyong Ama na ibigay sa inyo ang kaharian.”  Kaya’t sikapin nating matagpuan ang munting kawan na ito sapagkat dito natin matatagpuan ang kasagutan sa lahat ng ating mga katanungan. At ang kaligtasan na ating hinahanap ay dito natin matatagpuan.